takte. tama nga naman... kahit cheesy ang Spanish class kanina, in fairness sa mga nagsimula ng kakesohan, trulily din naman kayo dun.
all we do is breathe, wait, and chase. everyday we wait. di ba nakakasawa na ring maghintay? all we do is plan for tomorrow; not sure kung si tomorrow naman ay maamo sa'tin o paghihintayin pa rin tayo nang walang kamatayan.
sabihin mo mang, "I'm complete even before you came. i'm perfectly capable of taking care of myself and self-destruction as well" (mga bagay na natutunan sa lit about existentialism), di mo pa rin masisiguro kung kailan ka aandaran ng pagiging emo/cheesy/tweetums/korni/paksyet - call it whatever you want basta nakakaupos pa rin yung feeling. ni wala kang magawa. isinasabay mo na lang sa hangin ang bulong mo sa mga bagay na hindi mo kilala pero hinihintay mo pa rin, hinahabol; seamless faces of those whom we are trying to grasp...
basta maiisip mo na lang, minsan malungkot rin pala kapag mag-isa...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment