Friday, July 20, 2007

come home


you'll never know how it pains me now that you're here, once more, yet i don't feel the same way...

Thursday, July 19, 2007

psychological impact of hues... mine...

Your Psyche is Blue

You are deeply emotional and very connected to everything (and everyone) around you.
By simply understanding other people, you are able to help them heal and let go.
While you are a very deep and thoughtful person, you do have a very silly, superficial side.

When you are too blue: the weight of the world's problems hangs over you

When you don't have enough blue: you lack perspective and understanding

Wednesday, July 18, 2007

self-spirit

What Your Soul Really Looks Like

You are a warm hearted and open minded person. It's easy for you to forgive and forget.

You are a very grounded, responsible, and realistic person. People may not want to hear the truth from you, but they're going to get it.

You believe that people see you as larger than life and important. While this is true, they also think you're a bit full of yourself.

Your near future is calm, relaxing, and pretty much what you want. And it's something you've been anticipating for a while now.

For you, love is all about caring and comfort. You couldn't fall in love with someone you didn't trust.

extensions, passions - those that feed your soul

You Should Be A Poet

You craft words well, in creative and unexpected ways.
And you have a great talent for evoking beautiful imagery...
Or describing the most intense heartbreak ever.
You're already naturally a poet, even if you've never written a poem.

on vanity and beauty

You Are 58% Vain

You're a little vain, but more than anything you have a healthy amount of confidence.
Thinking the world of yourself is great. Just don't think less of those who aren't as pretty as you!

Sunday, July 01, 2007

peryodista


maaaring sa kanya ko nakita ang iyong halaga. ipinaubaya na niya sa iyo ang paggabay sa walang hanggang landas ng tinatawag nilang buhay. sa kanyang sisidlan, pamatid-uhaw sa nangangalawang na laman, ay iniukit niya ang munting bulong sa iyo. matatamis ang kanyang mga salita. may tanaw na pag-asa. sinasamba ka niya.

madilim dito. masikip. naggigitgitan ang ingay ng mga salita, panitik, samu't-saring kaalaman - hungkag!

nabubuhay ako sa loob ng aking kamalayan. dumadami. dumudumi. nalason na rin. at sa tuwing ika'y nililikha, utak ko ang nalalaspag. pilit na pinipiga. dinudurog. kinakalansing ang natitira kong katauhan. napakasarap ng pagpatay mo sa akin... sa tuwing malalagot ang aking hininga ay kasabay ang pagluwal sa isang obrang nilikha ng buo kong katawan, kaluluwa. nawawala ang aking puso. tinunaw mo na. inaagaw mo ang aking lakas. inuubos. nililito mo ang aking ulirat at niyayaya ako sa labas ng mundong akin, atin at sa kanila. dinadala mo ako sa likod ng aking mga pangarap at sinusugatan ang aking mga kamay sa bawat titik na tatatak sa puso ng akin sanang mga mambabasa. ngunit walang nais bumasa sa akin... paano kita magiging bukas?

sa kabila nito'y patuloy ang himig ng aking mga tula at lahat silang aking mga sinusulat. lahat sila'y binigyan ko ng buhay. idinugtong ko sa akin at ngayo'y iisa kami. walang humpay ang pagtibok... hindi sila nakakakilala ng tuldok...

sa iyo, sana'y matutunan ko ring ipaubaya ang bukas. kakapit ako sa iyong mga titik. mahigpit. makikinig ako sa bawat bulong ng iyong mga munting matatalim na salita. sa paglaslas nila sa akin, habang natitiis ko pa ang kirot at hapdi ay iipunin ko ang tinta ng aking katawan at dito sisimulan ang paghabi ng pangarap na sa iyo ay aking hahanapin, haharapin...